zoektocht in katoren door jan terlouw

Bron: lemniscaat.nl

het vervolg op koning van katoren, het boek dat de meesten wel kennen. in 2007 schreef terlouw het vervolg over katoren veertig jaar later. briljant verzonnen, al die steden waarin een maatschappelijke eigenschap is uitvergroot. het laat ons zien hoe absurd we vaak denken en doen als we eens even van een afstandje alles zouden kunnen bekijken. voor dat op een afstandje bekijken heeft terlouw koss opgevoerd, een geitenherder die zo snel mogelijk met school gestopt is.

terlouw heeft in zijn vertrouwde stijl geschreven van duidelijke korte zinnen. heerlijk om te lezen voor kinderen. het einde komt alleen te snel. we zijn nog lang niet klaar met het boek. hoe zat het nu met die verloren zoon en hoe ging het verder met el ende. natuurlijk is dat ook het leuke aan boeken, dat ze geen afgesloten einde hebben, maar in dit geval bleef ik er toch wakker van liggen van spijt. er zat vast nog een mooi verhaal achter, dat ik nu moet missen. want een vervolg is er niet gekomen.

wikipedia over zoektocht in katoren
boekverslagen op scholieren.com
recensie in de volkskrant
van persoonlijk idealisme naar algemene maatschappijkritiek jan terlouw en zijn jeugdboeken over katoren - een artikel over de katorenboeken door emilie poelmans

Reacties

Populaire posts van deze blog

mariken van nieumeghen

mariken blijkt gewoon een universeel meisje te zijn dat nog steeds rondloopt, een puber die misleid wordt door een meer ervaren persoon. ze wordt verleid om te genieten van het leven, zich geen zorgen te maken over misdaad of ondeugd. ik stel me zo een meisje voor in deze tijd, die lekker los leeft, drugs en drank gebruikt, anderen overhaalt om daarin mee te gaan, maar uiteindelijk inziet dat zo een leven lang te leven, geen bevrediging geeft. de wroeging komt en daarmee de verlossing. dagelijks gebeurt dit verhaal opnieuw. vrouwen en natuurlijk ook mannen vinden verlossing uit een losbandig leven (denk maar aan eus van özkan akyol) door zich te bekeren tot een geloof, door vrijwilligerswerk te gaan doen, door nuttig werk te gaan doen, door te gaan scheppen en creëren en de wereld te verrijken met mooie kunstwerken of boeken, door te zorgen dat anderen niet in dezelfde valkuil trappen. wat er nodig is om in die valkuil te trappen? soms niets, soms een tegenslag zoals bij mariken, soms

Meer lezen

blikschade

verrassende titel voor een boek over een jongen, raaf, die blind wordt. ineens zijn alle woorden die op het zicht duiden, dus ook blik, pijnlijk. totdat hij op het eiland texel waar hij woont, een groep leerlingen van een blindenschool ontmoet. verbaasd hoort hij hoe ze grappen maken over hun handicap en hij ziet hoe ze gewone jongens zijn. dit opent de ogen van raaf figuurlijk terwijl ze steeds slechter worden, want hij zwelgt in boosheid, zelfmedelijden en ontkenning. dijkzeul maakt op een mooie wijze de ontwikkeling duidelijk die zich in raafs hoofd afspeelt, een ontwikkeling naar acceptatie van zijn handicap en naar het zien van alle mogelijkheden die nog open zijn voor hem. dat is een belangrijke levenswijsheid die dijkzeul daar beschrijft. allemaal moeten we bij tegenslagen ons best doen om mogelijkheden te zien in plaats van de beperkingen. leesplein over lieneke dijkzeul een recensie van bas maliepaard recensie op leesjerijk

Meer lezen

zeven sloten van kees van kooten

kees van kooten, de man van de taalvondsten. deze titel ook weer. zeven sloten, zes uitstapjes. het eerste deel rijmt op zijn naam, doet denken aan de uitdrukking 'in zeven sloten tegelijk lopen' en de hele titel lijkt op twaalf ambachten, dertien ongelukken. zo ook zijn sommige titels van de gedichten en verhalen juweeltjes: klaplaarzen, leeflezen, titeldeemoed. ik las wat minder goede kritieken op dit boek. het mogen dan geen wonderen zijn in de verhalen wereld, deze bundel deed mij zeker denken aan een moderne simon carmiggelt met zijn typeringen van de omgeving en het tragikomische, de weemoed en melancholie. en dat dan gecombineerd met wat lekker absurdisme dat we zo goed kennen van van kooten en de bie. een heerlijke bundel om eens te lezen en over te mijmeren. het laat je goed voelen dat we onszelf toch wel erg serieus nemen, net zo serieus als van kooten zichzelf voor deze bundel neemt, met zijn quasi-intellectuele foto op de kaft. heerlijk toch. naar het uittrek

Meer lezen

te zijn of niet

Zoeken in deze blog