te zijn of niet

2c is het tweede boek van mirjam mous dat ik gelezen heb en het beviel mij beter dan password. lekker realistisch en toch spannend. het boek is vast ook heel herkenbaar voor middelbare scholieren, de pikorde in de klas, de autistische leerling, de stoere jongen met de grote mond, het lieve meisje, het kattige meisje, wie had ze vroeger niet zelf in de klas. verrassend aan het boek is ook de ontknoping, tenminste, dat is mijn mening. de actuele onderwerpen, zoals scheiding, verwaarlozing, pesten en racisme spreken aan. het leest lekker snel, een boek om even in het weekend van te genieten. recensie op leesendroom.nl 2c op goodreads.nl

verrassende titel voor een boek over een jongen, raaf, die blind wordt. ineens zijn alle woorden die op het zicht duiden, dus ook blik, pijnlijk. totdat hij op het eiland texel waar hij woont, een groep leerlingen van een blindenschool ontmoet. verbaasd hoort hij hoe ze grappen maken over hun handicap en hij ziet hoe ze gewone jongens zijn. dit opent de ogen van raaf figuurlijk terwijl ze steeds slechter worden, want hij zwelgt in boosheid, zelfmedelijden en ontkenning. dijkzeul maakt op een mooie wijze de ontwikkeling duidelijk die zich in raafs hoofd afspeelt, een ontwikkeling naar acceptatie van zijn handicap en naar het zien van alle mogelijkheden die nog open zijn voor hem. dat is een belangrijke levenswijsheid die dijkzeul daar beschrijft. allemaal moeten we bij tegenslagen ons best doen om mogelijkheden te zien in plaats van de beperkingen. leesplein over lieneke dijkzeul een recensie van bas maliepaard recensie op leesjerijk

grappig, bloedstollend en meeslepend, deze vrouwenthriller. je krijgt al lezend een kijkje in de ingewikkelde wereld van vriendinnen, het gekonkel en geïntrigeer, maar dat alles is gewikkeld in een dikke, warme laag van verdwijningen, bloedsporen, sneeuwstorm en spanning. zoek je een boek om eens even ongecompliceerd van te genieten, om weer even te beseffen in welk spanningsveld pubers zich bevinden, dan is dit een ideaal boek. als je dit gelezen hebt waardeer je je vriendinnen weer om de vriendinnen die het zijn, neem je je voor om elkaar meer te vertrouwen en om in elk geval te genieten van je veilige bestaan, want dat het heel wat erger kan is je snel duidelijk. het meest verrassende aan dit boek vind ik het perspectiefgebruik. dat heeft mel echt heel inventief in dit boek weten in te zetten voor extra spanning. vals op lezenvoordelijst.nl over mel wallis de vries op leesplein.nl een recensie op bookreview

de titel van kees van beijnums boek klinkt exotisch en poëtisch maar het verhaal is uit de wereld van alledag en vol desillusie en triestheid. niet dat dat niet poëtisch kan zijn, maar in dit geval absoluut niet. vandaag nog op de radio kwam het bericht dat één op de tien jongeren wel eens out is gegaan door drank en/of andere middelen, de wereld in dit boek is die van die ene jongere. niet alleen ging berry, de hoofdpersoon, out door drank en pillen, maar ook zijn hoofd ging uit. puberse tegendraadsheid en lamlendigheid zorgen voor een neerwaartse spiraal waarin de hoofdpersoon afdaalt naar de gevangenis. en volgens hem, is er geen spiraal meer omhoog als je eenmaal daar zit, ook niet als je weer vrij bent. natuurlijk is er meer aan de hand dan de puberse buien. vader is vroeg overleden en ging vreemd volgens zijn broer. berry zelf weigerde dat te zien of had de broer toch ongelijk, hoe dan ook, met berry ging het niet goed. en berry zag al graag dingen die er niet waren (een eland

het tweede boek dat ik van arjen lubach lees maakt indruk. magnus, groot, een koning in noorwegen en zweden, is een boek over leven, liefde en overleven. het laat ook zien hoe je soms de weg kwijtraakt in het leven en dan toch de draad weer op kunt pakken. wat magnus ook laat zien is hoe een kleine gebeurtenis een enorme impact op je leven heeft. epilepsie, chantage, angst, een reis, een ontmoeting, alles vormt je en geeft je richting. we denken zelf de richting te bepalen en de één doet dat ook meer dan de ander, maar iedereen komt wel gebeurtenissen tegen die niet te omzeilen zijn, waar je mee moet leven. de uitdaging is natuurlijk om je zegeningen te blijven tellen en vooral om zo positief mogelijk om te gaan met de nieuwe situatie. makkelijk gezegd. inspirerend in het boek is de reis en het ondernemen van iets nieuws op het moment dat de hoofdpersoon van het boek, merlijn, zich verslagen voelt door het leven. en geloof me, je denkt altijd dat het alleen jou overkomt en dat al die

de ontdekking van de hemel van harry mulisch is een wonderbaarlijk boek. soms overdone, soms fascinerend, soms leerzaam, soms grappig en soms mysterieus. het boek wekt ergernis op om de overduidelijke arrogantie van de intelligentsia die van dit boek afstraalt, maar ook bewondering om de verwevenheid van vele thema's en het uiteindelijk spannende, meeslepende verhaal. het boek laat je achter met een gevoel van mogelijkheden en mysteries, kennis en uitvindingen die nog wachten op ons. eigenlijk eindigt het boek met de verdoemenis van de aarde door het hemelrijk uitgestoten nu de duivel de overmacht heeft, maar gevoelsmatig bleef ik positief achter. natuurlijk het milieu, de oorlogen, de verregaande technologie, trump, zorgen hebben we wel. maar we hebben ook boeken vol kennis en historie, mysterie en dromen. nee, die verdoemenis moet nog maar een paar duizend jaar wachten. want dat leert het boek ons ook. de jaren vliegen voorbij. trailer van de film door jeroen krabbé reviews o

steeds meer weten we over onze hersenen en de verbindingen daarin. links zijn onze hersenen bezig met taal, rekenen en analyseren. rechts zijn ze bezig met beelden, kleuren, grote verbanden, creativiteit en dromen. waar we goed in zijn is een beetje genetisch bepaald maar wordt ook vooral bepaald door onze ervaring. het geheugen wordt daardoor getraind in capaciteit/bekwaamheid. een combinatie van die verschillende bekwaamheden van ons brein, dus beeld met geluid en tekst bijvoorbeeld, versterkt het onthouden. maar het allerbest werkt het om wat je leert uit te leggen aan anderen. leerstrategieën om woordjes te leren zijn bijvoorbeeld: herhalen verbeelden associëren verbinden: breng de leerstof met elkaar in verband door te zoeken naar overeenkomsten en verschillen verhaaltechniek: de leerstof in een verhaal gieten plaatsen: plaats ze in gedachten (bijvoorbeeld een boom met vertakkingen of een huis met verschillende kamers) of op papier (mindmap) horen: door ze hardop te z