Doorgaan naar hoofdcontent

leren en spellen

steeds meer weten we over onze hersenen en de verbindingen daarin.
links zijn onze hersenen bezig met taal, rekenen en analyseren. rechts zijn ze bezig met beelden, kleuren, grote verbanden, creativiteit en dromen.
waar we goed in zijn is een beetje genetisch bepaald maar wordt ook vooral bepaald door onze ervaring. het geheugen wordt daardoor getraind in capaciteit/bekwaamheid.
een combinatie van die verschillende bekwaamheden van ons brein, dus beeld met geluid en tekst bijvoorbeeld, versterkt het onthouden. maar het allerbest werkt het om wat je leert uit te leggen aan anderen.

leerstrategieën om woordjes te leren zijn bijvoorbeeld:
  • herhalen
  • verbeelden
  • associëren
  • verbinden: breng de leerstof met elkaar in verband door te zoeken naar overeenkomsten en verschillen
  • verhaaltechniek: de leerstof in een verhaal gieten
  • plaatsen: plaats ze in gedachten (bijvoorbeeld een boom met vertakkingen of een huis met verschillende kamers) of op papier (mindmap)
  • horen: door ze hardop te zeggen
  • zien: door ze op te schrijven
iedereen heeft een favoriete strategie die snel en effectief werkt.

maar dan spellen leren. het niveau van de schoolverlater daalt nog steeds, terwijl de lessen nog voldoende zijn, tenminste cognitief voldoende, maar effectief?

  • er wordt wel gesproken over het ontbreken van een spellinggeweten of spellingbewustzijn bij leerlingen. hoe lossen we dat op: bewust maken van de maatschappelijke en taalkundige achtergronden van spelling en van taalgebruik. veel fouten laten zien uit de real world en ze laten bedenken dat ze dat toch echt niet willen bijvoorbeeld. of ze laten zijn dat bij een klankgebaseerde weergave van zinnen iedereen de zinnen anders gaat schrijven en communicatie moeilijker wordt.
  • de combinatie schrijven en spellingsregels toepassen wordt als hindernis gezien. puntje van aandacht dus om continu op te letten. uiteindelijk gaat het toch om het toepassen en gebruiken van de regels en niet om de regels zelf.
  • leerlingen leren hoe de spellingcontrole werkt. een heel gemakkelijke tool om veel fouten te voorkomen, zeker nu bijna alles digitaal geschreven wordt. en ze ook leren dat ze op woordenlijst.org alle juiste nederlandse woorden kunnen vinden, of in het groene boekje natuurlijk, maar ja, wat doen ze nu eerder ... 
  • en natuurlijk gewoon blijven oefenen met de regels. wie weet slaan ze beter aan als er meer wordt geschreven in de hogere klassen en het spellinggeweten wordt aangelegd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

mariken van nieumeghen

mariken blijkt gewoon een universeel meisje te zijn dat nog steeds rondloopt, een puber die misleid wordt door een meer ervaren persoon. ze wordt verleid om te genieten van het leven, zich geen zorgen te maken over misdaad of ondeugd. ik stel me zo een meisje voor in deze tijd, die lekker los leeft, drugs en drank gebruikt, anderen overhaalt om daarin mee te gaan, maar uiteindelijk inziet dat zo een leven lang te leven, geen bevrediging geeft. de wroeging komt en daarmee de verlossing. dagelijks gebeurt dit verhaal opnieuw. vrouwen en natuurlijk ook mannen vinden verlossing uit een losbandig leven (denk maar aan eus van özkan akyol) door zich te bekeren tot een geloof, door vrijwilligerswerk te gaan doen, door nuttig werk te gaan doen, door te gaan scheppen en creëren en de wereld te verrijken met mooie kunstwerken of boeken, door te zorgen dat anderen niet in dezelfde valkuil trappen. wat er nodig is om in die valkuil te trappen? soms niets, soms een tegenslag zoals bij mariken, soms

blikschade

verrassende titel voor een boek over een jongen, raaf, die blind wordt. ineens zijn alle woorden die op het zicht duiden, dus ook blik, pijnlijk. totdat hij op het eiland texel waar hij woont, een groep leerlingen van een blindenschool ontmoet. verbaasd hoort hij hoe ze grappen maken over hun handicap en hij ziet hoe ze gewone jongens zijn. dit opent de ogen van raaf figuurlijk terwijl ze steeds slechter worden, want hij zwelgt in boosheid, zelfmedelijden en ontkenning. dijkzeul maakt op een mooie wijze de ontwikkeling duidelijk die zich in raafs hoofd afspeelt, een ontwikkeling naar acceptatie van zijn handicap en naar het zien van alle mogelijkheden die nog open zijn voor hem. dat is een belangrijke levenswijsheid die dijkzeul daar beschrijft. allemaal moeten we bij tegenslagen ons best doen om mogelijkheden te zien in plaats van de beperkingen. leesplein over lieneke dijkzeul een recensie van bas maliepaard recensie op leesjerijk

zeven sloten van kees van kooten

kees van kooten, de man van de taalvondsten. deze titel ook weer. zeven sloten, zes uitstapjes. het eerste deel rijmt op zijn naam, doet denken aan de uitdrukking 'in zeven sloten tegelijk lopen' en de hele titel lijkt op twaalf ambachten, dertien ongelukken. zo ook zijn sommige titels van de gedichten en verhalen juweeltjes: klaplaarzen, leeflezen, titeldeemoed. ik las wat minder goede kritieken op dit boek. het mogen dan geen wonderen zijn in de verhalen wereld, deze bundel deed mij zeker denken aan een moderne simon carmiggelt met zijn typeringen van de omgeving en het tragikomische, de weemoed en melancholie. en dat dan gecombineerd met wat lekker absurdisme dat we zo goed kennen van van kooten en de bie. een heerlijke bundel om eens te lezen en over te mijmeren. het laat je goed voelen dat we onszelf toch wel erg serieus nemen, net zo serieus als van kooten zichzelf voor deze bundel neemt, met zijn quasi-intellectuele foto op de kaft. heerlijk toch. naar het uittrek