ik ben altijd gefascineerd geweest door de griekse en romeinse mythen. misschien wel omdat ik met de bijbelverhalen ben opgevoed en meer van dat soort verhalen wilde leren kennen. els pelgrom presenteert deze verhalen als verklaringen die de mensen destijds verzonnen voor de fenomenen die ze niet begrepen. waar kwam de donder vandaan, of het onvoorspelbare weer. wie maakte de aarde. de mythen zijn een invulling van deze vragen met de goden en helden als antwoord op dit soort levensvragen. een heerlijke fantasiewereld vol avontuur. maar ook met veel verraad, oorlog en wreedheid. want de mens is niet vredelievend en ook dat moest verklaard worden.
mariken blijkt gewoon een universeel meisje te zijn dat nog steeds rondloopt, een puber die misleid wordt door een meer ervaren persoon. ze wordt verleid om te genieten van het leven, zich geen zorgen te maken over misdaad of ondeugd. ik stel me zo een meisje voor in deze tijd, die lekker los leeft, drugs en drank gebruikt, anderen overhaalt om daarin mee te gaan, maar uiteindelijk inziet dat zo een leven lang te leven, geen bevrediging geeft. de wroeging komt en daarmee de verlossing. dagelijks gebeurt dit verhaal opnieuw. vrouwen en natuurlijk ook mannen vinden verlossing uit een losbandig leven (denk maar aan eus van özkan akyol) door zich te bekeren tot een geloof, door vrijwilligerswerk te gaan doen, door nuttig werk te gaan doen, door te gaan scheppen en creëren en de wereld te verrijken met mooie kunstwerken of boeken, door te zorgen dat anderen niet in dezelfde valkuil trappen. wat er nodig is om in die valkuil te trappen? soms niets, soms een tegenslag zoals bij mariken, soms
Reacties
Een reactie posten