Doorgaan naar hoofdcontent

waarom schoolleren niet zo leuk is als leren lopen

we hebben allemaal met vallen en opstaan, met eigen wil (meestal), leren lopen, want we zagen het om ons heen, we wilden ergens sneller komen, het leek ons wel stoer en we hadden alle tijd. maar dan gaan we naar school en moeten we leren.


  • we moeten leren ook als we geen verband met de werkelijkheid zien (is het wordt of word, rouw of rauw?)
  • we moeten leren maar zien dat anderen dat misschien wel beter en sneller doen en meer complimentjes krijgen
  • we moeten leren maar zien dat anderen geliefder zijn door uiterlijk en daar hun voor jou ongrijpbare status vandaan halen.
tja. we leren het leven snel kennen.
essentieel voor toch een fijne schoolervaring is dan de responsieve houding van de leerkracht. dus leerkrachten, bekrachtig succeservaringen, stel hoge verwachtingen, blijf positief en geduldig.
de leerkracht moet leerlingen een positief zelfbeeld meegeven. leerlingen moeten leren dat ze het wel kunnen als ze zich maar inzetten, als ze maar willen, zeg ik altijd. want wil je echt dan lukt het wel, dan moet je gewoon voor jou de juist ingang vinden.

terugkomend op de drie tegenslagen als we op school tegenkomen bij het leren.
  • waarom zou je dingen willen leren waarbij je geen verband met de werkelijkheid ziet? dan kom je aan bij het nut van grammatica voor het vak nederlands. daar schreef ik gisteren al over.
  • waarom zou het erg zijn als anderen het sneller en beter doen. langzaam maar zeker komen we er allemaal. denk maar aan de fabel van de schildpad en de haas. mmm. een idee voor een leuke grammaticales.
  • waarom is het erg dat anderen een hogere status in de klas hebben door hun uiterlijk. betrouwbaarheid en positieve uitstraling worden uiteindelijk ook beloond. maar ja. maak dat de leerling wijs. zelf als docent in elk geval geen onderscheid maken en complimentjes geven aan alle mooie ogen. is hier ook niet een leuke fabel over?
zelfbeeldverhogende tactieken voor de leerling die de leerkracht kan gebruiken, zijn doorvragen aan dezelfde leerling (toont je vertrouwen in zijn kunnen). en dat volhouden, ook als je moe bent en steeds weer je hoofd stoot!




Reacties

Populaire posts van deze blog

sleedoorn door kevin sands

deze man kan zo boeiend schrijven. twee delen van de sleedoorn-trilogie heb ik nu geluisterd en ik kan niet wachten tot ik het derde deel kan lezen. heerlijke historische spanning, met codes, geheime boodschappen, feitjes en weetjes en humor. een dodelijke combinatie dus, die je langer laat lezen in bed dan je plan was en die je toch nog even laat lezen, terwijl je eigenlijk moet studeren. het verhaal speelt zich af in londen, maar de schrijver is een canadees, een canadese onderzoeker nog wel. dat laat zich raden door de gedetailleerde kennis over gangbare geneesmiddelen in de 17e eeuw. het verhaal draait namelijk om een apotheek, de sleedoorn. deze trilogie is het debuut van kevin sands en leverde hem een lange rij prijzen op. naar de boekenwebsite van kevin sands een recensie op chicklit.nl een recensie op coolesuggesties.nl

oorlog zonder vrienden

oorlog zonder vrienden, een beroemd boek van evert hartman. het boek geeft een indrukwekkende visie op de oorlog, door een nsb-jongen als hoofdpersonage te gebruiken. het moet niet gemakkelijk zijn geweest voor de nsb families waarin natuurlijk vaak lang niet iedereen zo fanatiek was. zo gaat dat in gezinnen. maar de haat en de afschuw waarmee je dan omringt wordt is natuurlijk niet stimulerend om je anders te gaan gedragen. eerder vind je dan de andere kant met recht rotzakken en word je zelf fanatieker. daar moeten we dus voor opletten. we zien de mensen aan de andere kant misschien wel te vaak als vijanden terwijl we eerder verdraagzaam moeten zijn zonder daar zelf de dupe van te worden. het grappige is dat ik wat eerder al 'de verschrikkelijke schooljuffrouw' van dolf verroen las, een lekker radicaal boek met veel zwarte humor voor kinderen. en eigenlijk zegt dat boek hetzelfde en laat het gelijk de juiste houding zien. de schooljuffrouw wordt de vijand waartegen zeker ve...

het levende labyrint van nathalie koch

het levende labyrint is het tweede deel van de-verborgen-universiteittrilogie.  het boek kwam heel traag op gang om daarna des te fascinerender te worden. ik vond het in de eerst helft van het boek ook moeilijker om me te identificeren met de hoofdpersoon. wel gaf het me te denken over het waarom en uiteindelijk is het misschien wel zo goed om eens niet zo hard in het verhaal meegesleept te worden. vaak scherpt het je zintuigen voor de omgeving en de diepere gedachten. nog steeds is de rode draad in het boek, de zoektocht naar de waarheid en of deze moet zegevieren of niet. alexa is in de spagaat van de werkelijkheid terecht gekomen doordat ze maga is. in dit deel vindt ze die waarheid ook in gebeurtenissen waarbij mensen gekwetst raken door de waarheid. ik kijk ernaar uit om het derde deel te lezen. het blijft een fascinerend verhaal die me stiekem doet dromen over diepere lagen in de werkelijkheid. recensies op goodreads.com een recensie op deleesfabriek.nl