Doorgaan naar hoofdcontent

archibald strohalm

archibald strohalm las ik toen ik 22 was en vond ik een prachtig boek. nu ik 46 ben, las ik het opnieuw en vond ik het niet veel. natuurlijk het boek staat vol inventieve passages, maar als roman stelt het me teleur. het lijkt een samenraapsel van hersenspinsels en een ideeëngolf, een inspiratiebron voor de filosofen, psychiaters en dichters onder ons. ik lees het gewoon over ruim twintig jaar nog eens. wie weet hoe ik er dan over denk. zo zie je maar dat je oordeel heel sterk van je referentiekader afhangt.

in het uittreksel op de uittrekselbank van de bieb wordt het een experimentele roman genoemd en dat is het zeker. het is een gelaagd boek dat chaotisch leest.

het belang dat strohalm in het boek hecht aan de weg van het lachen, tegenover de doemprediking van de poppenspeler, deed mij sterk denken aan umberto eco's de naam van de roos, waarin het geschrift over de lach (het tweede deel van de poetica van aristoteles) wordt gezocht, begeerd en gehaat in een abdij die geteisterd wordt door doden/moorden. mulisch schreef zijn boek echter dertig jaar eerder.

archibald op goodreads
archibald op wikipedia
archibald op scholieren.com




Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

dit is mijn dag van aidan chambers

veel gelezen over aidan chambers. de verhalenbundel dit is mijn dag is het eerste boek dat ik ook echt van hem lees. het is heel anders dan ik dacht. het zijn best sombere verhalen over het algemeen met een spatje humor erin, maar vooral veel realisme. de dialogen zijn leuk, de verhalen zijn fascinerend, maar om nu te zeggen dat ik uitkijk naar nog een boek, nee. ik ben nooit een echte realistische verhalenfan geweest. dan geef ik de voorkeur aan het bizarre van horowitz. maar ik ga zeker nog een ander boek proberen. wie weet verander ik nog van gedachten. een recensie op leesfeest.nl
Een reactie posten
Meer lezen

lezen ?!

özkan akyol schreef het volgende in een column in het ad : "dankzij boeken ontworstelde ik me aan een milieu dat een somber vooruitzicht bood. door het lezen van simon carmiggelt, willem elsschot en j.c. bloem wist ik gedachten en gevoelens die ik altijd had, maar nooit kon ontrafelen, op een begrijpelijke manier onder woorden te brengen - letterlijk. de literatuur bracht me in nieuwe onbekende werelden, die mijn horizon breder maakten, zodat ik leerde associëren en ontcijferen." wat een mooie reclame voor het lezen. wat formeler en saaier zeggen de schrijvers van nederlands in de onderbouw "verhalen zijn voor ons plezier geschreven en bedoeld om ons mee te nemen naar een wereld waarin meer kan en andere dingen gebeuren dan we gewend zijn, de wereld van fantasie." (bonset, de Boer, ekens 2015) lezen en het plezier in lezen houdt veel mensen, vooral docenten en uitgevers, bezig in deze tijd waarin we korte berichtjes op onze telefoons lezen, ondertiteling bi...
Een reactie posten
Meer lezen

grammatica. waarom?!

de eeuwige zucht van de leerling, waarom grammatica. wat overdenkingen en theorie hierover. grammaticaonderwijs heeft als basisdoelstelling een termen- en begrippenapparaat aan leerlingen mee te geven zodat ze over taal en taalkunde kunnen praten en zodat ze inzicht hebben in taalstructuur, nodig om vreemde talen te leren. maar natuurlijk is het ook de bedoeling dat door grammaticaonderwijs de taal en het taalgebruik verbetert. ok. dat is heel saai. taalcanon over grammaticaonderwijs mmm. interessant en bruikbaar. goed idee: een aanbeveling van taalkundige jannemieke van de gein is om leerlingen zinnen te laten bouwen en ze daarbij de woordsoorten te leren. leuk idee. neem een filmpje van bonbon maken. laat ze aantekeningen maken en schrijf er vervolgens klassikaal, als voorbeeld, een verhaaltje over. bouw de zinnen op met steeds meer woordsoorten. het logische en stapsgewijze denken dat nodig is bij taalgebruik wordt zo met de paplepel ingegoten. een ander goed idee: taalkun...
Een reactie posten
Meer lezen