Doorgaan naar hoofdcontent

kunst kan niet zonder weldoeners

in april van dit jaar kwam het bericht naar buiten dat het haags gemeentemuseum topwerken kwijtraakt omdat de eigenaar zijn bruiklenen terugtrekt. dit doet hij in het belang van het museum. het gaat om de verzamelaar bert kreuk die recent ook in de publiciteit kwam met zijn rechtszaak tegen de kunstenaar vo. het museum legde verklaringen af in de rechtszaak en wordt daarop aangekeken door kunstenaars. bovendien wordt het museum erop aangekeken dat ze een tentoonstelling van kreuks verzameling organiseerde, waarna de verzamelaar enkele werken, volgens sommigen, voor betere prijzen kon verkopen. nu het museum in deze twee zaken negatief bejegend wordt in de kunstwereld heeft kreuk besloten tot het terugtrekken van de bruiklenen. jammer voor de kunst en voor het publiek. het gaat om werken van bijvoorbeeld picasso, cézanne en mondriaan.
bloeiende bomen van mondriaan. foto van ed jansen/flickr.com

kunstenaars en musea hebben weldoeners nodig om te bloeien. door alle tijden heen is dat zo geweest. dan zijn er nu wel subsidies, maar het is algemeen bekend dat dat geen vetpot is. moeten we dan echt een museum zo hard aanvallen? heeft kreuk niet al heel veel betekend door werken uit te lenen en als hij daar dan een iets betere prijs voor terugkrijgt voor zijn werken (iets wat overigens niet bewezen is en niet zo is volgens het gemeentemuseum) is dat dan niet een kleine beloning voor zijn vrijgevige gedrag?

ik snap het wel. verstrengeling van belangen moet voorkomen worden. maar in dit geval vallen de belangen gewoon samen in de nederlandse kunstwereld.

verzamelaars van nederland. leen vooral wat uit aan musea en laat de mooie kunstschatten van nederland zien. het publiek vaart er wel bij. want kunst is er om gezien te worden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

dit is mijn dag van aidan chambers

veel gelezen over aidan chambers. de verhalenbundel dit is mijn dag is het eerste boek dat ik ook echt van hem lees. het is heel anders dan ik dacht. het zijn best sombere verhalen over het algemeen met een spatje humor erin, maar vooral veel realisme. de dialogen zijn leuk, de verhalen zijn fascinerend, maar om nu te zeggen dat ik uitkijk naar nog een boek, nee. ik ben nooit een echte realistische verhalenfan geweest. dan geef ik de voorkeur aan het bizarre van horowitz. maar ik ga zeker nog een ander boek proberen. wie weet verander ik nog van gedachten. een recensie op leesfeest.nl

lezen ?!

özkan akyol schreef het volgende in een column in het ad : "dankzij boeken ontworstelde ik me aan een milieu dat een somber vooruitzicht bood. door het lezen van simon carmiggelt, willem elsschot en j.c. bloem wist ik gedachten en gevoelens die ik altijd had, maar nooit kon ontrafelen, op een begrijpelijke manier onder woorden te brengen - letterlijk. de literatuur bracht me in nieuwe onbekende werelden, die mijn horizon breder maakten, zodat ik leerde associëren en ontcijferen." wat een mooie reclame voor het lezen. wat formeler en saaier zeggen de schrijvers van nederlands in de onderbouw "verhalen zijn voor ons plezier geschreven en bedoeld om ons mee te nemen naar een wereld waarin meer kan en andere dingen gebeuren dan we gewend zijn, de wereld van fantasie." (bonset, de Boer, ekens 2015) lezen en het plezier in lezen houdt veel mensen, vooral docenten en uitgevers, bezig in deze tijd waarin we korte berichtjes op onze telefoons lezen, ondertiteling bi...

grammatica. waarom?!

de eeuwige zucht van de leerling, waarom grammatica. wat overdenkingen en theorie hierover. grammaticaonderwijs heeft als basisdoelstelling een termen- en begrippenapparaat aan leerlingen mee te geven zodat ze over taal en taalkunde kunnen praten en zodat ze inzicht hebben in taalstructuur, nodig om vreemde talen te leren. maar natuurlijk is het ook de bedoeling dat door grammaticaonderwijs de taal en het taalgebruik verbetert. ok. dat is heel saai. taalcanon over grammaticaonderwijs mmm. interessant en bruikbaar. goed idee: een aanbeveling van taalkundige jannemieke van de gein is om leerlingen zinnen te laten bouwen en ze daarbij de woordsoorten te leren. leuk idee. neem een filmpje van bonbon maken. laat ze aantekeningen maken en schrijf er vervolgens klassikaal, als voorbeeld, een verhaaltje over. bouw de zinnen op met steeds meer woordsoorten. het logische en stapsgewijze denken dat nodig is bij taalgebruik wordt zo met de paplepel ingegoten. een ander goed idee: taalkun...