nu dan toch gelezen, of eigenlijk, geluisterd, door tommy wieringa zelf voorgelezen. een imponerend boek. om een gehandicapte puber en later man als hoofdpersoon te nemen, een man die bijna niets kan en waarmee je je niet gemakkelijk kunt vereenzelvigen, is gewaagd en geslaagd.
des te meer hangt het boek van het verhaal af en het lukt wieringa om het verhaal veel kracht te geven. de beklemmende toon van het boek maakt dat je vaak een ongeluk voorvoelt, dat niet komt. een gevoel van onheil wordt perfect opgeroepen, terwijl het leven gewoon doorkabbelt voor de hoofdpersoon fransje.
dit boek laat je nog eens goed naar het leven kijken. tel je zegeningen en maak er wat van, want als fransje al iets van het leven maakt, dan moet het ons toch zeker lukken. dit lijkt het boek te willen zeggen. schrijven speelt daarin een belangrijke rol. wie schrijft blijft zou als motto goed bij dit boek passen. dat is niet het motto van dit boek. het boek heeft een samoerai-motto en is ook daarop ingedeeld, het draait om pen(seel) en zwaard, net als het in het boek draait om het schrijven van de kronieken van lomark en het armworstelen.
fransje richt zich net als veel mensen op het nieuwe in lomark, joe speedboot eerst, pj daarna. de nieuwe op school is altijd interessant. in dit boek krijgen ze ook een verlossers rol. met hun komt wordt alles misschien anders? dat is natuurlijk ook zo, maar lomark blijft lomark. de egyptische vriend van de moeder van joe is nog zo'n vernieuwend element die echter, voordat het dorp hem opslokt, verdwijnt.
het eerste deel van het boek richt zich op de mogelijkheden die pubers voor zich hebben liggen, behalve een ernstig gehandicapte puber als fransje. vervolgens blijkt het heel wat moeilijker dan gedacht om die mogelijkheden ten volle te benutten en gelukkig te zijn. op een universele gebeurtenis als deze zijn programma's als 'klasgenoten' of 'de reunie' gebaseerd.
lezenvoordelijst over dit boek
reviews op goodreads
uittreksel van de bieb
referaat over motto en indeling van dit boek
op wikipedia
op scholieren.com
des te meer hangt het boek van het verhaal af en het lukt wieringa om het verhaal veel kracht te geven. de beklemmende toon van het boek maakt dat je vaak een ongeluk voorvoelt, dat niet komt. een gevoel van onheil wordt perfect opgeroepen, terwijl het leven gewoon doorkabbelt voor de hoofdpersoon fransje.
dit boek laat je nog eens goed naar het leven kijken. tel je zegeningen en maak er wat van, want als fransje al iets van het leven maakt, dan moet het ons toch zeker lukken. dit lijkt het boek te willen zeggen. schrijven speelt daarin een belangrijke rol. wie schrijft blijft zou als motto goed bij dit boek passen. dat is niet het motto van dit boek. het boek heeft een samoerai-motto en is ook daarop ingedeeld, het draait om pen(seel) en zwaard, net als het in het boek draait om het schrijven van de kronieken van lomark en het armworstelen.fransje richt zich net als veel mensen op het nieuwe in lomark, joe speedboot eerst, pj daarna. de nieuwe op school is altijd interessant. in dit boek krijgen ze ook een verlossers rol. met hun komt wordt alles misschien anders? dat is natuurlijk ook zo, maar lomark blijft lomark. de egyptische vriend van de moeder van joe is nog zo'n vernieuwend element die echter, voordat het dorp hem opslokt, verdwijnt.
het eerste deel van het boek richt zich op de mogelijkheden die pubers voor zich hebben liggen, behalve een ernstig gehandicapte puber als fransje. vervolgens blijkt het heel wat moeilijker dan gedacht om die mogelijkheden ten volle te benutten en gelukkig te zijn. op een universele gebeurtenis als deze zijn programma's als 'klasgenoten' of 'de reunie' gebaseerd.
lezenvoordelijst over dit boek
reviews op goodreads
uittreksel van de bieb
referaat over motto en indeling van dit boek
op wikipedia
op scholieren.com
Reacties
Een reactie posten