woutertje pieterse is samengesteld uit de ideeën van multatuli. hij verzamelde in ideeën allerlei essays en verhalen. het is wonderlijk te bedenken dat het dus niet als een boek geschreven is, maar uiteindelijk toch tot een boek kon worden gebundeld. het boek is erg belerend door de auctoriaal verteller, maar tegelijkertijd is het ook een werk van het fin de siècle met de beschrijving van de werkelijkheid, het zich bevrijden van het standenverschil, het springen van het verhaal van plek en tijd en met de humor en natuurlijk het open einde. wat er van woutertje terecht is gekomen laat multatuli aan ons over. we mogen er zelf over verderdromen zoals woutertje wat afdroomt in het verhaal. in september schreef martijn suurenbroek een leuk stukje over dit boek op neerlandistiek.nl.